چگونه کلاس های درس می توانند یادگیری عمیق تری را ایجاد کنند؟
در مطالعه جدیدی که با مشارکت دانشگاه فلیندرز و مدرسه تحصیلات تکمیلی ملبورن انجام شد، محققان دریافتند که کمتر از یک سوم از معلمان، دانشآموزان را درگیر یادگیری پیچیده میکنند و اکثر معلمان فرصتهای دانشآموزان را برای ایجاد تفکر انتقادی و حل مسئله محدود میکنند.
با فیلمبرداری و ارزیابی محتوای کلاسهای درس در استرالیای جنوبی، محققان دریافتند که تقریباً 70 درصد از وظایف دانشآموزان و دانشجویان شامل یادگیری سطحی – پرسش و پاسخ ساده، یادداشتبرداری یا گوش دادن به معلمان، به جای انجام دادن فعالیتهایی است که دانشآموزان را در یک موضوع عمیقتر درگیر کند.
دکتر هلن استفنسون، پژوهشگر، میگوید معلمان برای برنامهریزی دروس تعاملی و سازنده که یادگیری عمیق را ترویج میکنند، به حمایت و آموزش بیشتری نیاز دارند.
دکتر استفنسون میگوید: «وقتی به یادگیری نگاه میکنیم، هر چه تعامل بیشتر باشد، یادگیری عمیقتر میشود. اما اغلب دانشآموزان کارهایی با درگیری کم و غیرفعال را در کلاس ها انجام میدهند.
«در مطالعه ما، حدود 70 درصد از محتوای کلاس درس ها «منفعل» (حالتی که دانشآموزان بسیار درگیری کمی داشتند مانند گوش کردن صرف به کلاس درس) یا «فعال» (حالتی که کار بسیار ساده ای انجام می دادند مانند پاسخ به یک سوال ساده) تشخیص داده شد و کمتر از 30 درصد محتوای کلاس ها “سازنده” (حالتی که دانشجو یا دانش آموز درگیر واقعی محتوا شود ) تشخیص داده شد.
“یادگیری عمیق مستلزم سازماندهی دانش در ساختارهای مفهومی و درگیر کننده است، که می دانیم حفظ اطلاعات را بهبود می بخشد و بنابراین نتایج یادگیری را بهبود می بخشد. یادگیری عمیق همچنین از دانش مورد نیاز برای نوآوری ها پشتیبانی می کند.
“تغییرات کوچک در برنامه های درسی موجود و تدریس معلمان می تواند به طور قابل توجهی مشارکت دانش آموزان و در نتیجه نتایج کلی آنها را افزایش دهد.
برای مثال تماشای یک ویدیو در کلاس درس را در نظر بگیرید ، در حالت منفعل و حتی فعال دانشجویان می توانند صرفا محتوای فیلم را به عنوان محتوای کلاس ببینند و از آن در امتحان از ان ها پرسش شود. اما حالتی را در نظر بگیرید که دانشجویان محتوای فیلم را ببینند ، درباره آن به بحث آزاد بپردازند، به عنوان تکلیف کلاسی نقدی درباره آن بنویسند و در کلاس ارائه دهند و….. . در حقیقت در این حالت دوم و درگیر کننده است که یادگیری افزایش پیدا می کند.
این حالت تعاملی در کلاسهای درس جایی است که دانشآموزان در فعالیتهایی با دانشآموزان دیگر شرکت میکنند که آنها را تحریک میکند تا درک عمیقتری داشته باشند. آنها قضاوت کنند، استدلالها و نظرات را پیشنهاد و نقد کنند، و راهحلهایی برای مشکلات پیرامون آن محتوای درسی پیدا کنند. این فعالیتها همچنین میتواند به آنها کمک کند تا درک عمیقتری پیدا کنند. مهارت های تفکر و استدلال را توسعه دهند،که در مجموع همه آنها پیش بینی کننده بهبود یادگیری هستند.
جالب توجه است، یکی از یافتههای اصلی این تحقیق این بود که به نظر میرسد بسیاری از معلمان اهمیت این که چگونه تکالیف درسی آنها میتواند شیوههای مختلف مشارکت دانشآموز را تحریک کند، نمیدانند یا کاملاً درک نمیکنند.
دکتر استفنسون میگوید: معلمان باید برای توسعه حرفه ای حمایت شوند تا تفکر خود را به سمت شیوه هایی سوق دهند که از یادگیری عمیق تر و نتایج بهتر برای دانش آموزان حمایت می کند.
منبع: دانشگاه استرالیای جنوبی
نویسندگان: استلا وسنیادو و همکاران
ترجمه و تلخیص : دانشگاه ناصرخسرو
سال انتشار : 2024